top
logo

                                 Organizacja Pożytku Publicznego

Zawsze wierzyłam, że sukces jednej kobiety

może pomóc innym kobietom go osiągnąć.

(Gloria Vanderbilt)



Kronika WYDARZEŃ 2015 R.

 

FUNDACJA HARCEREK ISTNIEJE 10 LAT


W roku 2015 najwięcej czasu przeznaczyłyśmy na zbieranie materiałów biograficznych dotyczących instruktorek działających w Organizacji Harcerek przed jej rozwiązaniem w 1949 roku.
Na Portalu KOBIETY-POLKI-HARCERKI opracowano i umieszczono 91 notek biograficznych. Większość z nich zawiera także zdjęcie instruktorki.
Drugim ważnym zadaniem było odwiedzenie w Dniu Wszystkich Świętych 56 grobów harcerek-instruktorek pochowanych na cmentarzach warszawskich.


Ponadto w tym roku:

  • opracowałyśmy biogramy dwóch harcerek-instruktorek do IV tomu Harcerskiego Słownika Biograficznego
  • kontynuowałyśmy prace nad dokumentacją historii harcerstwa żeńskiego po 1957 roku (zadanie rozpoczęte w roku 100-lecia Harcerstwa)
  • uczestniczyłyśmy w pogrzebach trzech harcerek-instruktorek
  • uczestniczyłyśmy w harcerskich konferencjach oraz spotkaniach poświęconych pamięci harcerek-instruktorek
  • współpracowałyśmy z Muzeum Harcerstwa

 

***

Z okazji Światowego Dnia Myśli, Fundacja Harcerek zorganizowała 28 lutego 2015 roku dyskusję o przyjaźni. Spotkanie zainspirowane zostało wierszem dr Urszuli Sobkowiak: 

„W przyjaźni
iść razem krętymi ścieżkami
obdarzać uśmiechem słowami
dzielić się blaskiem wzruszenia
czerpać z harmonii milczenia
łzę zdmuchnąć z powieki smutnej
dłoń podać w minucie trudnej
cieszyć się drogą przebytą
zmierzać ku tym samym szczytom”.

 

(U. Sobkowiak, „Z wdzięcznością i zachwytem”, Zakład Usług Edukacyjnych EMILJAN, Bydgoszcz 2007, s. 13).


***

Punktem wyjścia do kilkugodzinnej dyskusji była definicja Arystotelesa, który uważał przyjaźń za jedną z cnót, lecz nie cnotę normatywną. W ujęciu tego filozofa oprócz przyjaźni idealnej (teleia philia) stanowiącej wartość samą w sobie istnieją przyjaźnie spełniające jakiś cel – powiązany, na przykład z przyjemnością lub z użytecznością.
Jak podaje potral wikipedia.pl sposoby zawierania przyjaźni zależne są od kultury i religii oraz wywołują potrzebę składania obietnic. Sam akt nawiązywania przyjaźni ma podłoże biologiczne i następuje zwykle pod wpływem tzw. pierwszego wrażenia. Decyzję (nieświadomą) o chęci bliższego poznania danej osoby podejmujemy w ciągu 10 minut od pierwszego kontaktu. Najsilniejsze przyjaźnie zawiązują się pomiędzy ludźmi podobnymi do siebie genetycznie. (Być może w tym właśnie należałoby poszukiwać uzasadnienia uprzedzeń rasowych i różnych form ksenofobii). 
Przyjaźń w kontekście socjologicznym powiązana jest z zajmowaniem stanowiska wobec wspólnego wroga.

Rozróżnienie przyjaźni duchowej i zmysłowej opisuje, np. Józef Sebastian Pelczar w: „Życie duchowe czyli doskonałość chrześcijańska”, tom 1. Wyd. św. Stanisława BM, Kraków 2003.

***

W gronie osób znających się od wielu lat (a takie uczestniczyły w lutowym spotkaniu) rozmowę o przyjaźni siłą rzeczy zdominowały wspólne przeżycia z przeszłości, wspomnienia podejmowanych razem działań i dokonań w kształtowaniu rzeczywistości społecznej. 
W kolejnych wypowiedziach, jak refren piosenki powracała refleksja: 
to z harcerstwa wyniosłyśmy doświadczenie przyjaźni opartej na pełnym zaufaniu, gotowości współdziałania w służbie dla innych, szlachetnego współzawodnictwa wg zasad wspólnie tworzonych i akceptowanych.

***

Wszystkie uczestniczki spotkania przekroczyły już magiczną granicę nazywaną przez Daniela J. Levinsona kryzysem połowy życia. Zdaniem tego autora, po 40 urodzinach następuje zmiana sposobu myślenia, odczuwania i kontaktu z otoczeniem, co przejawia się często projektowaniem na nowo przebiegu dalszego życia. 

Jednostka staje wobec zadania integracji czterech par przeciwieństw:
1) MŁODOŚĆ – STAROŚĆ 
• pojawia się potrzeba podsumowywania swoich dokonań i szansa wykorzystania zdobytego doświadczenia,
• zmienia się wzorzec aktywności i relacji z innymi

2) TWÓRCZOŚĆ – DESTRUKCJA 
• wzrasta chęć do walki z przeszkodami i gotowość wprowadzania nowych rozwiązań, 
• albo przeciwnie – jednostka postanawia ukierunkować swoje działania na szkodzenie innym

3) KOBIECOŚĆ – MĘSKOŚĆ 
• mężczyźni stają się bardziej uczuciowi, kobiety bardziej stanowcze,
• świadomość posiadania cech typowych dla płci przeciwnej może służyć rozwojowi emocjonalnemu albo może zostać uznana za zagrożenie

4) WIĘŹ Z OTOCZENIEM – IZOLACJA
• aktywność wynikająca z troski o innych „walczy” z narastającą potrzebą spokoju i skupienia, 
• pogłębiona interakcja jest wynikiem autorefleksji (pojawia się dopiero po przemyśleniu, rozważeniu „opcji”). 

***

Dyskusja wygenerowała dwa procesy:

• proces wartościowania własnych przeżyć – ich mimowolne selekcjonowanie, porządkowanie i interpretowanie 
• proces integrowania własnego doświadczenia społecznego w system znaczeń osobistych. 
To było pasjonujące. 
Jak widać warto czasami spotkać się w gronie „znających Józefa”.


 

1 procent

Galeria

Odnośniki


bottom
top
Pozycjonowanie stron naszej fundacji wspiera Top Solutions

bottom

Powered by Joomla!. Valid XHTML and CSS.